Η κα Ειρήνη Καλογερά ζει στη Φιλοθέη και φέτος της απονεμήθηκε τιμητική πλακέτα ως η μακροβιότερος κάτοικος του Δήμου μας.
Ο Υπεύθυνος Γραφείου Δημάρχου, κ. Δημήτρης Γαλάνης την επισκέφτηκε στο σπίτι της για να της παραδώσει την τιμητική πλακέτα που της απένειμε ο Δήμος στο πλαίσιο της ετήσιας κοπής της πίτας.
Η συνέντευξη που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην περιοδική έκδοση του Δήμου «Παράθυρο».
«Συνάντησα μια ξεχωριστή κυρία, σεβάσμια, φιλική, η οποία διανύει σήμερα το 109ο έτος της ηλικίας της έχοντας πλήρη πνευματική διαύγεια. Μας υποδέχθηκε παρουσία των ανιψιών της Πολυξένης και Κώστα Κουλαλόγλου. Είχα την χαρά να καθίσω δίπλα της και να συζητήσω μαζί της αρκετή ώρα.
Από την αρχή της συνάντησης μας με κέρδισε με τον προσφιλή της χαρακτήρα, τη διάθεση για ζωή και τη φιλομάθεια της. Η ηρεμία της και η διάθεσή της να μάθει πράγματα για μένα μου δείξανε μια ζεστή προσωπικότητα και καθόλου εγωκεντρική. Με ξάφνιασε ευχάριστα που δεν μου παραπονέθηκε καθόλου για προβλήματα υγείας και για το πέρασμα του χρόνου.
Μου ανέφερε ότι έχει δύο γιούς, πέντε εγγόνια και ένα δισέγγονο, οι οποίοι όλοι ζουν στην Αμερική. Η ίδια όμως προτιμάει να ζει στη Φιλοθέη και να πηγαίνει τα καλοκαίρια στο νησί που γεννήθηκε, στις Σπέτσες. Μου είπε ότι αλληλογραφεί συχνά με τα εγγόνια της και με εξέπληξε δείχνοντας μου ένα γράμμα της. Ο γραφικός της χαρακτήρας ήταν σταθερός και τα γράμματα στρογγυλά και πεντακάθαρα ! Κατάλαβα αμέσως ότι είχα απέναντι μου ένα άτομο ψυχικά ήρεμο, συγκεντρωμένο και με την πάροδο της κουβέντας με ποικίλα ενδιαφέροντα.
- Στο ερώτημα μου ποιό είναι το μυστικό της μακροζωίας της μου απάντησε «Ζω σε ένα υγειές περιβάλλον στη Φιλοθέη!».
Ας δούμε όμως λίγα πράγματα για τη ζωή της :
- Η κυρία Ειρήνη Καλογερά γεννήθηκε στις Σπέτσες τον Σεπτέμβριο του 1908. Κόρη του ζεύγους Ανάργυρου Τσαπέλα και Μαρίνας Παρασκευά. Μεγάλωσε στις Σπέτσες όπου και τελείωσε το Δημοτικό σχολείο.
- Το 1920 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στον Πειραιά. Εκεί τελείωσε το Γυμνάσιο και στη συνέχεια φοίτησε για τρία χρόνια στο Διδασκαλείο της Ραλλείου Ακαδημίας, απ’ όπου αποφοίτησε ως δασκάλα. Από το 1927 έως το 1933 δίδαξε σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια στον Πειραιά.
- Στη συνέχεια, αφού διορίστηκε δασκάλα, δίδαξε μέχρι το 1938 στα δημοτικά σχολεία του Βαρικού Καστοριάς και Βέλου Κορινθίας.
- Το 1944 παντρεύτηκε στον Πειραιά τον Ιωάννη Π. Καλογερά, επίσης από τις Σπέτσες. Ζήσανε μαζί 52 χρόνια και αποκτήσανε δύο γιούς. Ήρθε με την οικογένειά της στη Φιλοθέη το 1949.
Το Σεπτέμβριο του 2006, σε ηλικία 98 ετών, αγανακτισμένη από μια πολυήμερη απεργία των εκπαιδευτικών, έστειλε επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, η οποία δημοσιεύθηκε στην στήλη «Σημειωματάριο» της δημοσιογράφου κ. Ελένης Μπίστικα. Το κείμενο της επιστολής (το οποίο διάβασε στις 5.10.16 στη Βουλή, ο τότε βουλευτής Κων/νος Τασούλας) έχει ως εξής:
«Υπηρέτησα και εγώ δασκάλα στα προπολεμικά χρόνια και το 1934 διορίστηκα στο χωριό Βαρικό Καστοριάς. Μικρό χωριό με κατοίκους βουλγαρόφωνους τότε. Παρά το ότι διάγω το 98ο έτος της ηλικίας μου θυμάμαι καθαρά τη ζωή μου εκεί. Έμενα σ ένα σπιτάκι χωρίς ηλεκτρικό και από τα παραθυρόφυλλά του έμπαιναν χιόνια. Ανέλαβα την πρώτη τάξη του Δημοτικού και ο αριθμός των μαθητών ανήρχετο στους 98. Οι περισσότεροι δεν μιλούσαν ελληνικά.
Δύσκολη δουλειά και πολυσχιδής. Η αγάπη και η αφοσίωση μας στο επάγγελμα και γενικά στην πατρίδα μας, είχε άριστο αποτέλεσμα. Μέσα στο σχολικό χρόνο τα παιδάκια μιλούσαν ελληνικά και ήταν έτοιμα για την Β’ τάξη. Εκτός αυτού, τις ελεύθερες ώρες διδάσκαμε τους νέους, εκτός του σχολείου, ελληνικούς χορούς, ιστορία, τραγούδια, για τον εξελληνισμό τους. Θυμάμαι ακόμα ότι κάθε Κυριακή εκ περιτροπής εξηγούσαμε το Ευαγγέλιο στην Εκκλησία. Αυτήν την εργασία κάναμε οι δάσκαλοι τότε, αγόγγυστα και αθόρυβα, μη εξαιρουμένου του Σαββάτου.»
Και η κ. Μπίστικα συμπλήρωσε: «Η ίδια δασκάλα τότε, όντας νεαρή και επειδή είχε πρόσφατα πεθάνει ο πατέρας της, πήρε μαζί της τη μητέρα της και ζούσαν και οι δύο τους με τον ίδιο μισθό, σε δραχμές τότε, λίγες και πολύτιμες. Δεν της πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό να μην πάει εκεί που τη διόρισαν. Γιατί ο δάσκαλος, ο πραγματικός, γεννιέται ταγμένος γι’ αυτήν την υπεύθυνη δουλειά που επέλεξε. Δεν γίνεται δάσκαλος επειδή σπούδασε, διορίστηκε στο δημόσιο και περιμένει να λύσει το πρόβλημα της ζωής του, απαιτώντας, χωρίς να λογαριάζει τα ελεύθερα Σαββατοκύριακα, τις ελεύθερες ώρες, τις διακοπές, τις γιορτές – ελεύθερο χρόνο που κανένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα δεν ονειρεύτηκε».
- Το 2009 σε ηλικία 101 ετών έστειλε μια ακόμη επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με θέμα την εκλογική ψήφο των Ελλήνων ομογενών του εξωτερικού. Η επιστολή της αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα στις 12/5/2009.
Έφυγα από την οικία της κυρίας Ειρηνης Καλογερά μετά από δυό ώρες. Μέ την Αξιοπρέπεια της, τη Διαύγεια Σκέψης της και τη Θέληση της για ζωή με γέμισε με αισιοδοξία και σεβασμό για την αστείρευτη δύναμή Της.
Πηγή ενημέρωσης : Άρθρο του Υπεύθυνου Γραφείου Δημάρχου, κ. Δημήτρη Γαλάνη, που δημοσιεύτηκε στο Παράθυρο Απριλίου.