Ανακοινώσεις - Δελτία Τύπου

Τι σχέση έχει το Πολιτιστικό με το Bloomsbury Theatre;

February 26, 2015
10:32 am

Η απάντηση: απλώς φιλοξενούν τα ίδια ταλέντα. Το πολιτιστικό μας: ένα μικρό φυτώριο που τροφοδοτεί ακόμη και θέατρα του West End.

Όταν ο Χρήστος Σούπος και ο Νίκος Καμπουράκης, κάπου το 1997 αποφάσιζαν να φτιάξουν μια θεατρική ομάδα που να ανεβάζει παραστάσεις στο Πολιτικό Κέντρο Μπενετάτου, σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν την εξέλιξη και αυτό που θα ακολουθούσε. Όμως από τότε μέχρι σήμερα ανέβηκαν περισσότερες από 45 παραστάσεις, ποικίλου ρεπερτορίου, όλες -και όταν λέμε όλες, εννοούμε όλες- με μεγάλη επιτυχία.

Εκατοντάδες δημότες πέρασαν από τη θεατρική ομάδα, άλλοι έμειναν, άλλοι έφυγαν, αλλά όλοι ανεξαιρέτως έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους και εισέπραξαν δυνατό χειροκρότημα. Κάποιοι δε από αυτούς, όπως ο Σαμουήλ Ακίνολα, από υπηρέτης στο «Κλουβί με τις Τρελές», έφτασε να παίζει στο Εθνικό Θέατρο.

Ο “Κύκλος των Χαμένων Ποιητών”

Το 2011 αποφασίστηκε να δοθεί η ευκαιρία και στους έφηβους συμπολίτες μας να δείξουν το ταλέντο τους. Ο Απόστολος Φωτεινός, έγκριτος δικηγόρος, μετά τα δικαστικά έδρανα, ανηφόριζε στο Πολιτιστικό και σκηνοθετούσε τον «Κύκλο των Χαμένων Ποιητών» σε διασκευή του Νίκου Καμπουράκη. Οι ηθοποιοί, όλοι μαθητές γυμνασίου και λυκείου, άφηναν για λίγο τα μαθήματα και τα φροντιστήριά τους και ζούσαν το όνειρό τους στις πρόβες.

Το αποτέλεσμα: συγκλονιστικό. Το χειροκρότημα: δυνατό και τα σχόλια ακόμη καλύτερα: «σαν μεγάλοι έπαιξαν τα παιδιά, καλύτερα και από επαγγελματίες» και άλλα σχετικά ακούστηκαν από τους ενθουσιασμένους θεατές, καθώς έβγαιναν συγκινημένοι από την αίθουσα του Πολιτιστικού. Όταν τα φώτα έσβησαν, οι «συντελεστές» της παράστασης ξαναγύρισαν στα κανονικά τους θρανία και στο κανονικό τους σχολείο, ποτισμένοι όμως πια, για τα καλά, με το μικρόβιο του θεάτρου.

Όταν τελείωσαν και το σχολείο, καθένα από αυτά τα παιδιά τράβηξε το δικό του δρόμο. Άλλα σε ελληνικά πανεπιστήμια, άλλα στο εξωτερικό. Ο κύκλος των χαμένων ποιητών έκλεισε και ο θίασος σκορπίστηκε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Ο “Διαγωνισμός”

Τρεις, όμως, από τις μαθήτριες – ηθοποιούς, ο δρόμος των σπουδών τους τις έφερε στο Λονδίνο:

Την Έμιλυ Λουίζου για να σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στο UCL,
την Αύρα Αλευροπούλου για να σπουδάσει Σκηνογραφία και Ρerforming στο Central St Martins και
την Ειρήνη Παπαντωνίου για θεατρικές σπουδές στο Royal Holloway University του Λονδίνου.

Φαίνεται όμως ότι το μικρόβιο του θεάτρου είχε για τα καλά εγκατασταθεί στις ψυχές τους και η φιλία που είχε δημιουργηθεί τότε στις πρόβες και την παράσταση των «Χαμένων Ποιητών» είχε βαθιές ρίζες και αναζωπυρώθηκε. Έτσι, όταν το University of Central London (UCL) προκήρυξε διαγωνισμό για το ανέβασμα της ετήσιας παράστασής του, οι μαθήτριες του Νίκου Καμπουράκη και του Απόστολου Φωτεινού πήραν την μεγάλη απόφαση: συμμετείχαν και κέρδισαν!

Το “Έργο”

Το βραβείο: οικονομική επιχορήγηση και παραχώρηση του Bloomsbury Theatre για τέσσερις παραστάσεις για να ανεβάσουν το έργο που είχαν επιλέξει: τις «Βάκχες» του Ευριπίδη (δείτε φωτογραφίες, εδώ).

Σκηνοθεσία: Έμιλυ Λουίζου,
Σκηνικά: Αύρα Αλευροπούλου,
Κοστούμια: Ελένη Μπαντρά,
Χορογραφίες: Δέσποινα Ψευτοδιάκου,
Ηθοποιοί: κυρίως φοιτητές του UCL και ανάμεσά τους και η Ειρήνη Παπαντωνίου σαν Μαινάδα και καμιά σαρανταριά ακόμη συντελεστές. Όλοι τους εικοσάχρονα παιδιά , γεμάτα, όμως, ταλέντο μεράκι και όνειρα.
Το αποτέλεσμα: εξαιρετικό. Το χειροκρότημα: ατελείωτο.
Το θέατρο (600 θέσεις): sold out και στις 5 παραστάσεις!

Αλλά υπάρχει και συνέχεια: η παράσταση θα συμμετάσχει στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος και θα παιχτεί:

στις 23 Απριλίου 2015 στο αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης,
στις 17 Απριλίου 2015 στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη στην οδό Πειραιώς και
στις 23 Ιουλίου 2015 στο Βρετανικό Μουσείο.

Η διαφορά είναι ότι η παράσταση θα εκπροσωπήσει και θα ανεβαστεί με τα χρώματα της Μεγάλης Βρετανίας και του UCL. Δεν πειράζει. Εμείς ξέρουμε ότι όλα ξεκίνησαν από το δικό μας Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου.

Πηγή ενημέρωσης: Γραμματεία Δημάρχου