Η Πρωτομαγιά των ελληνικών λαϊκών παραδόσεων, όπως γιορτάζεται απ’τα παλιά ως τα νεότερα χρόνια, είναι ένα κράμα στοιχείων και επιδράσεων, που κρατούν από τα κάθε είδους Ανθεστήρια των αρχαίων Ελλήνων, των Ρωμαίων και των Βυζαντινών, και φτάνουν στις νεοελληνικές γιορτές της Άνοιξης, από την Πρωτομαρτιά ως το Μάη.
Ο κεντρικός άξονας των στοιχείων αυτών είναι η ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη, η αυθόρμητη λατρεία της Βλάστησης, η μαγικές ενέργειες για την τελείωσή της και η προσπάθεια “μετάληψης” από τις δυνάμεις της […] αναφέρει ο λαογράφος Δημήτριος Λουκάτος.
Τ’ όνομα Μάιος (Maius στα λατινικά) του δόθηκε “προς τιμήν της Μαίας, της μητρός του θεού Ερμού (μαία=σεβαστή γυνή).
“Κατά τον μήνα αυτόν οι Ρωμαίοι εώρταζον (από 28 Απρ.-2 Μαίου) και την Floram (Φλώραν), την θεάν της βλαστήσεως, των άνθεων και των φυτών. ” αναφέρει ο Φίλιππος Βρετάκος (“Οι δώδεκα μήνες του έτους και αι κυριότεραι εορταί των”).
Πηγή Ενημέρωσης: Ομάδα Σύνταξης από “Φιρίκι” όπου μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα “Μαγιάτικα & Πρωτομαγιάτικα”.
