Οι τρεις Κοινότητες
Κοινότητα Φιλοθέης
Από τη δεκαετία του 1920, η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ενδιαφερόταν για την εξεύρεση κατάλληλης περιοχής, η οποία θα χρησιμοποιούνταν για τη δημιουργία οικισμού που θα κάλυπτε τις ανάγκες των υπαλλήλων της. Η περιοχή που τελικώς επιλέχτηκε γι’ αυτό το σκοπό, ήταν ένας βραχώδης ξερότοπος, 8 χιλιόμετρα βόρεια από την καρδιά της Αθήνας. Την εποχή εκείνη η περιοχή αυτή ονομαζόταν Νέα Αλεξάνδρεια.
Η Δημοτική Κοινότητα Φιλοθέης περιμετρικά οριοθετείται από τη λεωφόρο Κηφισίας, το κολλέγιο Αθηνών και το Ψυχικό, την κορυφογραμμή των Τουρκοβουνίων, το Αδριάνειο υδραγωγείο (Καμάρες) και τη λεωφόρο Καποδιστρίου.
Έχει έκταση περίπου 2.301 τ.χιλιόμετρα και πληθυσμό 7.310 κατοίκους, με βάση την απογραφή του 2001.
Γεωμορφολογικά διακρίνεται στον Κάτω τομέα Φιλοθέης, πεδινή έκταση που διαρρέεται από το ρέμα της Φιλοθέης, τμήμα του Ποδονίφτη, στο οποίο εκβάλλουν και τοπικά κανάλια. Διακρίνεται επίσης στον Άνω τομέα Φιλοθέης, ορεινό, αμφιθεατρικό όγκο τμήματος των Τουρκοβουνίων, όπου επεκτάθηκε αργότερα ο οικισμός. Περιλαμβάνει και το χαμηλό λόφο της Αγίας Φιλοθέης.
Η Φιλοθέη ευθύς εξ’ αρχής σχεδιάστηκε ως κηπούπολη βασισμένη στα αγγλικά πρότυπα και ως οικισμός αποκλειστικής κατοικίας. Τα 2/3 του συνόλου της επιφάνειάς της διατέθηκαν σε κοινόχρηστους χώρους όπως πάρκα, άλση, πλατείες, παιδικές χαρές, σχολεία, αθλητικούς χώρους, δημοτικά και κοινωφελή κτίρια και αγορές αυστηρά καθορισμένες ως προς την θέση και την έκταση και προορισμένες αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των βασικών αναγκών των κατοίκων.
Μεγάλη σημασία δόθηκε ιδιαίτερα στο πράσινο. Το αστικό πράσινο καταλαμβάνει 375,5 στρέμματα της συνολικής έκτασής της, συνυπολογιζόμενων σε αυτά και των 159 στρεμμάτων του λόφου της Φιλοθέης. Δεν συμπεριλαμβάνονται όμως οι εκτεταμένες δενδροστοιχίες των δρόμων, που αθροιζόμενες ξεπερνούν τα 120 στρέμματα.
Κοινότητα Ψυχικού
Το Παλαιό Ψυχικό είναι από τα πιό παλιά οργανωμένα προάστια της Αθήνας και χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το χαρακτηρίζει η αραιή δόμηση, οι εντυπωσιακές κατοικίες, οι δεντροφυτεμένοι δρόμοι, οι πλατείες και τα άλση.
Δημιουργήθηκε από εύπορους ιδιώτες, οι οποίοι θέλησαν να φτιάξουν έναν οικισμό σύμφωνα με τα πλέον προχωρημένα οράματα της εποχής, μία πραγματική “κηπούπολη” σε συνδυασμό με τη ρυμοτομία της πρότυπης αγγλικής κηπούπολης.
Η κοινότητα Ψυχικού ορίζεται από τη λεωφόρο Κηφισίας, την οδό Μουσών προς την Αθήνα, τα Τουρκοβούνια προς το Γαλάτσι και το Κολέγιο Αθηνών προς τη μεριά της Φιλοθέης. Έχει έκταση περίπου 4.000 στρέμματα και πληθυσμό 11.000 κατοίκους, με βάση την απογραφή του 2001.
Αυτό που χαρακτηρίζει τη ζωή στο Ψυχικό είναι η ηρεμία και οι ήπιοι τόνοι.
Περιοχή αμιγούς κατοικίας δεν έχει καμία εμπορική δραστηριότητα. Επαγγελματικές στέγες, εστιατόρια, καφενεία, καταστήματα απαγορεύονται από τις πολεοδομικές διατάξεις σχεδόν στο σύνολο του προάστιου, εκτός από δύο μόνο οικοδομικά τετράγωνα που επιτρέπονται επαγγελματικές στέγες και ειδικότερα καταστήματα εξυπηρέτησης των κατοίκων (περιοχή Νέας Αγοράς).
Εκτός του χαρακτήρα κηπούπολης, στο Ψυχικό βρίσκονται πολλά κτίρια, υψηλής αρχιτεκτονικής, αισθητικής και πολυτέλειας, μοναδικά σε πανελλήνιο επίπεδο δείγματα ρυθμών της αστικής αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα.
Οι περισσότερες κατοικίες οικοδομήθηκαν με συντελεστή δόμησης 0.6 και απαγόρευση ανέγερσης κτιρίων μεγαλύτερων των τριών ορόφων. Είναι από τις περιοχές της Αττικής με το περισσότερο πράσινο, ενώ πολλοί είναι οι δρόμοι όπου θα δει κανείς τους κατοίκους να απολαμβάνουν τον περίπατό τους ή μια βόλτα με το ποδήλατο.
Στη κοινότητα Ψυχικού εδρεύουν πολυάριθμες Πρεσβείες και προξενεία, καθώς και ιδιωτικά σχολεία.
Με τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και με άλλες περιβαλλοντικές επεμβάσεις, το Ψυχικό κατόρθωσε να κρατήσει την ατμοσφαιρική ρύπανση σε χαμηλά επίπεδα και να διατηρήσει το αρχικό του χαρακτήρα και την αίγλη του, παρά τις πιέσεις της σύγχρονης εποχής για μέγιστη εκμετάλλευση της γής.
Κοινότητα Νέου Ψυχικού
To Νέο Ψυχικό είναι συνοικισμός του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού στο Βόρειο Τομέα της Περιφέρειας Αττικής. Η έκτασή του ανέρχεται σε 1,2 χμ2, 170 μέτρα είναι το υψόμετρο της πόλης, ενώ βρίσκεται μεταξύ δύο μεγάλων αξόνων, την Λεωφόρο Μεσογείων και την Λεωφόρο Κηφισίας.
Η ευρύτερη ̟περιοχή άρχισε να κατοικείται και να κτίζεται κυρίως από Μικρασιάτες αμέσως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, το 1923 αλλά ως συγκροτημένος οικισμός, το Νέο Ψυχικό, εμφανίζεται για ̟πρώτη φορά στην α̟πογραφή του 1929. Επρόκειτο για δυο μικρές συνοικίες που αναπτύχθηκαν πέριξ του Αγίου Γεωργίου και της τότε μικρής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας.
Ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 15.000 άτομα περίπου και αποτελεί τη πιό πυκνοκατοικημένη ενότητα του δήμου πιο πυκνοκατοικημένη ενότητα του Δήμου: 140 κάτοικοι/ εκτάριο, περίπου 5.000 νοικοκυριά, τα οποία κατοικούν σε πολυκατοικίες που δεν ξεπερνούν τους 4 ορόφους και σε 500 περίπου μονοκατοικίες.
- την ίδρυση το 1991 Δημοτικής Επιχείρησης Προστασίας Περιβάλλοντος, και
- την δημιουργία το 1992 του πρώτου Ελληνικού Πάρκου Περιβαλλοντικής Αγωγής, το οποίο εφάρμοζε πρωτοποριακά προγράμματα ευαισθητοποίησης των πολιτών για το περιβάλλον με απήχηση πολύ έξω από τα όρια της κοινότητας.
Πρωτοστάτησε και συμμετείχε στις διοικήσεις των πιο σημαντικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, όπως στο Ελληνικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων, στον Σύνδεσμο των 21 Το̟ικών Αυτοδιοικήσεων της Βορειοανατολικής Αθήνας για την Βιώσιμη Ανά̟τυξη, στον Διαδημοτικό Φορέα Αστικής Συνοχής (με τους τότε αυτόνομους Δήμους Φιλοθέης και Ψυχικού και με τον Δήμο Χαλανδρίου) και σε διαδημοτικές δράσεις για τοπικά θέματα ή Ευρωπαϊκά γεγονότα όπως οι «μέρες χωρίς αυτοκίνητο στην πόλη».
