O Γκρεγκόριο Αλέγκρι (Gregorio Allegri, 1582 – 1652) ήταν Ιταλός συνθέτης της Ρωμαϊκής Σχολής την περίοδο της Αναγέννησης. Αδελφός του συνθέτη Ντομένικο Αλέγκρι, διετέλεσε ιερέας και τραγουδιστής -κάποιες πηγές μάλιστα αναφέρουν ότι ήταν καστράτος.
Στυλιστικά, τα φωνητικά έργα του Αλέγκρι εντάσσονται στο ύφος του Παλεστρίνα, εντούτοις τα οργανικά του έργα ακροβατούν ανάμεσα στο ύφος της ύστερης αναγέννησης και του μπαρόκ.
Το Miserere
Το Μιζερέρε αποτελεί το πλέον γνωστό έργο του Αλέγκρι· γράφτηκε για δύο χορωδίες, η μία πεντάφωνη και η άλλη τετράφωνη. Στο βίντεο είναι εμφανής η τοποθέτηση των δύο διαφορετικών ημιχορίων σε διαφορετικά σημεία του ναού, με σκοπό την αξιοποίηση της γεωμετρίας του χώρου ως μέσο έκφρασης και συμβολισμού. Εντυπωσιακή είναι η λεπτότητα και η τεχνική τελειότητα των φωνών (η ακροβασίες της σοπράνο στο κόντρα ντο –που στις μέρες του Αλέγκρι τραγουδιόταν μόνο από αγόρια καθότι απαγορευόταν η συμμετοχή των γυναικών στις λειτουργίες, μας δημιουργούν την εντύπωση μιας επουράνιας φωταψίας), ενώ η αντιστικτική πλέξη των φωνών και η απόλυτη συναρμογή τους σε ένα απόλυτα ισορροπημένο αρμονικό σύνολο, χωρίς την χρήση βιμπράτο ή άλλων περιττών εφέ, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστες.
Το Βατικανό, θέλοντας να διατηρήσει μια αύρα μυστικότητας γύρω από το συγκεκριμένο κομμάτι, απαγόρευε την αντιγραφή του, επιβάλλοντας στους τραγουδιστές την εκτέλεσή του από μνήμης. Μάλιστα, η αντιγραφή του και η κυκλοφορία του επείχε την ποινή του αφορισμού. Ο θρύλος λέει πως ο δεκατεσσάρων ετών Μότσαρτ, επισκεπτόμενος το 1770 την Ιταλία, ακούγοντάς το μόλις δύο φορές κατάφερε να το αποτυπώσει, δημιουργώντας έτσι το πρώτο πειρατικό αντίγραφο!
Ευχαριστούμε θερμά τον Ν. Ταίηλορ για την Καλλιτεχνική Επιμέλεια της σημερινής μας πρότασης.
Απολαύστε λοιπόν το Miserere, στην θεσπέσια ερμηνεία από την χορωδία Deus Tenebrae, υπό την διεύθυνση του Nigel Short, σε μαγνητοσκόπηση που έγινε στην εκκλησία του Αγίου Βαρθολομαίου, στο Λονδίνο πατώντας εδώ
